FLOORFILLER'S - EVENTS

Τίτλος: Paul Reloaded.
Lead: Το Time Out ταξίδεψε μέχρι το Λονδίνο και συνάντησε στο στούντιο τον μεγαλύτερο DJ και παραγωγό του πλανήτη, με αφορμή την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην πόλη μας για το Thirst της Heineken.

Η πρωινή πτήση της Βritish Αirways για την αγγλική πρωτεύουσα έφτανε με διαδικαστικό τρόπο στον προορισμό της. Καθώς ξεπρόβαλε το αεροδρόμιο του Heathrow μέσα από σύννεφα αναρωτήθηκα δυο πράγματα: αφενός αν θα έχω ποτέ την τύχη στη ζωή μου να προσγειωθώ στο Λονδίνο με ηλιοφάνεια και αφετέρου αν θα πάνε όλα καλά με την συνέντευξη. Ενώ οι ρόδες του 747 άγγιζαν τον βρεγμένο διάδρομο και βλέποντας τον συννεφιασμένο καιρό, σκέφτηκα ότι περισσότερες πιθανότητες είχα να με περιμένει ο ίδιος ο Oakenfold στις αφίξεις με ένα τουριστικό πλακάτ αναγνώρισης στα χέρια, παρά να γίνω μάρτυρας μιας «ηλιόλουστης προσγείωσης» στο Λονδίνο. Εν πάση περιπτώσει στις αφίξεις με περίμενε ένας ευγενέστατος ταξιτζής κρατώντας μια κόλα χαρτί με το όνομά μου. Μετά από μισή περίπου ώρα φτάναμε στην Oxford Street. Καθώς η συνάντηση με τον Paul είχε κανονιστεί γύρω στις τέσσερις το απόγευμα στο στούντιό του που βρίσκεται στην περιοχή του Fulham και αφού οι δείκτες του Big Ben έδειχναν έντεκα παρά το μεσημέρι, είχα αρκετό χρόνο να χασομερήσω στο Covent Garden. Κάπως έτσι έγινε. Στην πλατεία του Covent Garden έκανε μια φειδωλή εμφάνιση ο εγγλέζικος ήλιος τη στιγμή που παρατηρούσα γύρω μου το ψηφιδωτό του κόσμου. Λονδρέζοι, τουρίστες, showmen, μουσικοί, businessmen, όλες οι ηλικίες, όλα τα χρώματα. Μέχρι και ένας τύπος με φανέλα του Ολυμπιακού πέρασε από μπροστά μου απολαμβάνοντας την «ευρωπαϊκή» του «έξοδο» χωρίς τις συνήθεις επιπτώσεις. Μετά τον δεύτερο καφέ έκανα μια βόλτα στα εμπορικά καταστήματα καταλήγοντας να διαπραγματεύομαι με έναν Μπαγκλαντεσιανό πωλητή ένα δερμάτινο σακάκι σε εξευτελιστική τιμή για τα αθηναϊκά δεδομένα. Καθώς η ώρα για το ραντεβού πλησίαζε, πήρα ένα ταξί και μέσα σε ένα τέταρτο είχα βρεθεί στο Fulham και στο νούμερο 19 της οδού Heatmans. Στην πόρτα με καλωσόρισε η Tania Wilson, μια νόστιμη ξανθιά Αγγλίδα γύρω στα 25, η οποία έκανε το Pr. για λογαριασμό του Thirst της Heineken, ενώ λίγο μετά εμφανίστηκε και ο Paul. Ο Oakie, όπως τον αποκαλούν εν συντομία οι Βρετανοί ήταν περισσότερο αεικίνητος, φιλικός και χαμογελαστός απ’ ότι περίμενα και με αντιμετώπισε με υπομονή και καλή διάθεση. Έδειξε κολακευμένος από το γεγονός ότι ήρθα αυθημερόν από το αθηναϊκό Time Out για να του πάρω συνέντευξη. Παράλληλα με την κουβέντα μας κατεύθυνε κάθε τόσο τους συνεργάτες του για τα του στούντιο. «Έχουμε κάνει πολλές παραγωγές εδώ» μου είπε δείχνοντας στον τοίχο μεταξύ άλλων το κορνιζαρισμένο CD της Dido και ένα very best του μακαρίτη Notorious Big. Ο Paul Oakenfold δεν μπορεί παρά να είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος που βρήκε πεδίο δράσης στο χώρο της μουσικής, είτε ως παραγωγός, είτε ως DJ. Ξέρει πολύ καλά τι του γίνεται στη ζωή του, έχει προτεραιότητες, διαθέτει αυτοσαρκασμό και έχει όραμα. Πράγμα που συνιστούσε ότι το ταξίδι μου στο Λονδίνο για να τον συναντήσω είχε αντικειμενική αξία.

Πώς αποφάσισες να συνεργαστείς με το Thirst της Heineken;
Με το Thirst η Ηeineken έστησε μια «ακαδημία» με σκοπό να ξεπεταχτούν νέα ταλέντα από όλο τον κόσμο στο χώρο της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής. Όταν μου εξήγησαν το όραμά τους δεν είχα λόγους να πω όχι. Ίσα-ίσα η ιδέα μου φάνηκε πρωτοποριακή.

Θα βγει κάτι από αυτό;
Φυσικά. Ήδη στις χώρες που έχουμε επισκεφθεί συναντήσαμε πολλούς και καλούς DJs. Στην Ιρλανδία π.χ. ξεχώρισε ένας τύπος ονόματι Alan Kelly, του οποίου το στυλ μοιάζει πολύ με αυτό των Deep Dish. Ακόμη και στις ασιατικές χώρες εντυπωσιαστήκαμε με την αξία αυτών που έφτασαν στους τελικούς των διαγωνισμών. Πιστεύω ότι όλοι αυτοί είναι τα ονόματα ηλεκτρονικής μουσικής του αύριο.

Εσύ όταν ξεκινούσες ως DJ, είχες κάποιον να σε αξιολογήσει και σου γνωρίσει τα μυστικά του επαγγέλματος;
Όχι ακριβώς. Γι αυτό μάλλον κατέληξα στα αζήτητα (γέλια).

Είναι γεγονός όμως ότι τα τελευταία 3 χρόνια σε σνομπάρει ο βρετανικός μουσικός Τύπος.
Στο περίπου. Πέρυσι έπαιξα εννέα φορές σε βρετανικό έδαφος, ενώ φέτος μόλις τρεις. Αυτή τη στιγμή δεν με απασχολεί ιδιαίτερα να φανεί η DJ αξία μου. Πριν 6-7 χρόνια το έβλεπα πολύ διαφορετικά. Το θέμα είναι ότι ασχολούμαι με τη σύγχρονη μουσική σε όλα της τα επίπεδα. Στο στούντιο που βρισκόμαστε γίνονται παραγωγές, remixing, remastering και ό,τι άλλο σκεφτείς. Να σκεφτείς ότι στο διπλανό δωμάτιο οι συνεργάτες μου ηχογραφούν ένα CD από μια rock μπάντα.

Εκτός από τον αμερικάνικο ήχο του hip hop, λένε ότι έφερες και τον Balearic ήχο από την Ιμπίθα στην εγγλέζικη μουσική πραγματικότητα.
Δεν ήμουν ο μοναδικός. Ήταν το ’87 και η Ιμπίθα αποτελούσε την παγκόσμια underground σκηνή της χορευτικής μουσικής και του πρώιμου clubbing. Είχα πάει μαζί με τους Danny Rampling, Nicky Holloway και Ian St. Paul για τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Όταν γυρίσαμε πίσω θελήσαμε να προσαρμόσουμε τον Balearic house ήχο στα αγγλικά δεδομένα. Είχαμε την υποστήριξη και των DJs και των μουσικών και του κόσμου. Έτσι το house μετατράπηκε σε χιονοστιβάδα.

Να μιλήσουμε λίγο για το περσινό σου άλμπουμ, το «Bunkka». Κατ’ αρχάς τι σημαίνει αυτός ο τίτλος;
Bunkka στα αγγλικά σημαίνει «υπόγειο καταφύγιο». Με αυτή τη λογική μάζεψα καλλιτέχνες όλων των ειδών, ποιητές, rappers και έφτιαξα ένα άλμπουμ με τραγούδια. Ήταν το σημαντικό βήμα που έπρεπε να κάνω για να ωριμάσω. Άσχετα με το τι γράφει ο Τύπος, το άλμπουμ πήγε καλά τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική. Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα.

Η Αμερική όμως είναι το μεγάλο σου στοίχημα και η «γη» που θέλεις να κατακτήσεις μουσικά.
Σίγουρα. Μετά το remix στο «Beautiful Day» των U2 που πήγε μέχρι το Νο 1 στα αμερικάνικα charts μου ζητήθηκε να φτιάξω το soundtrack για την ταινία Swordfish, το οποίο πήγε και αυτό στο No 1. Τελευταία συνεργάστηκα και για το soundtrack του Matrix Reloaded. Άλλωστε, έχω αγοράσει και ένα σπίτι στο Beverly Hills για να βρίσκομαι κοντά στο Hollywood, το οποίο σημαίνει δουλειά για μένα.

Ποιο είναι για σένα το ιδεώδες DJ set;
Το δικό μου (γέλια). Ξεκίνημα με house, έπειτα progressive, μετά break beats, trance και τέλος techno. Ένα ιδανικό ταξίδι στην ρυθμική πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής.

Σε τρομάζει λόγω του SARS να παίξεις στην Κίνα λ.χ.;
Καθόλου, το έκανα πρόσφατα και μάλιστα στο Σινικό τείχος μετά από ένα χρόνο διαπραγματεύσεων με την κινέζικη κυβέρνηση. Το πάρτι είχε μόλις 600 καλεσμένους, αλλά ήταν υπέροχο να βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει πίσω από το τείχος. Μοναδική εμπειρία για να την μοιραστείς με τους ανθρώπους που αγαπάς.

Έχεις παίξει και στην Αίγυπτο;
Και στην Αλάσκα, και στη Βομβάη και στις Φιλιππίνες και στο Πεκίνο και όπου αλλού μπορείς να φανταστείς. Στο Μπουένος Άιρες μάλιστα συνάντησα έναν χαρισματικό DJ, τον Hernan Cattaneo, τον οποίο πρόσθεσα μαζί με τον Γερμανό Timo Maas στο δυναμικό της Perfecto.

Από την Αθήνα, τι εικόνες έχεις κρατήσει στο μυαλό σου;
Ήλιος, θάλασσα, ωραίοι άνθρωποι, ένθερμο club κοινό, πολλοί φίλοι. Με τον Πέτρο Κοζάκο γνωριζόμαστε εδώ και δώδεκα χρόνια. Με είχε καλέσει το ’90 να παίξω στο Faz της πλατείας Μαβίλη. Η Αθήνα ήταν μόλις η τρίτη πόλη εκτός Βρετανίας που έπαιξα DJ gig όταν ξεκινούσα. Ειλικρινά χαίρομαι να σας επισκέπτομαι. Πριν τρία καλοκαίρια στο Paradizio στη Βάρκιζα θυμάμαι τη φωτιά που είχε πάρει ένα δέντρο. Καθώς αυτή φούντωνε, νόμισα προς στιγμήν ότι ήταν μέρος του show και αυτό με οδήγησε να βάλω την ανάλογη μουσική.

Τι σκοπεύεις να κάνεις πέραν του Thirst όταν έρθεις στην Αθήνα;
Να συναντήσω τους φίλους μου, να φάω φρέσκο ψάρι, σαλάτα και λευκό κρασί με θέα τη θάλασσα.

Είσαι παντρεμένος;
Ναι, πρόσφατα. Σκοπεύω να έρθω ξανά στην Ελλάδα στο τέλος του καλοκαιριού με τη γυναίκα μου, όταν τελειώσει η ιστορία με τα Thirst.

Αντέχει η γυναίκα σου τον τρόπο που ζεις και δουλεύεις;
Αν δεν στήριζε ο ένας τον άλλον δεν θα ήμασταν και μαζί.

Χρωστάς πουθενά;
Στον αδελφό μου. Γράψε ότι δεν πρόκειται να του τα επιστρέψω (γέλια).

Συνέντευξη στον Όθωνα Ορφανό για το περιοδικό TIME OUT

Paul Oakenfold

Νο.1 στον κόσμο,resident στα διάσημα clubs “Cream” στο Liverpool και “Home” στο Leicester Square London.Ιδιοκτήτης της διάσημης δισκογραφικής εταιρίας “Perfecto”.

¨Όπως η διάσημη γαλλική μπύρα ο Oakenfold είναι αναμφισβήτητα ακριβός.

Αν ήταν δέρμα,θα ήταν Gucci. Αν ήταν αμάξι,Mercedes, ποδοσφαιριστής, Ryan Giggs.

Παίζει banging trance, trippy house,και dreamy break beats.

Απαλός σαν μετάξι, σκληρός σαν γερμανικό ατσάλι. αστραφτερός σαν Rolex.

Είναι χειριστής , παρακινητής, παραγωγός, ειδικός , το είδος του ανθρώπου που θες να έχει την ευθύνη, τον έλεγχο. Να είναι στο επίκεντρο. Στα decks. Είναι ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρίας. Αλλά πάνω απ’όλα είναι Dj. Ένας Dj που τον απασχολεί απόλυτα η μουσική του, πόσο ωραία ακούγεται στο σύνολό της πόσο καινούργια είναι, πόσο σωστά την αισθάνεται ένας Dj. Ένας Dj που αγαπάει τόσο πολύ τους δίσκους του , που μία φορά τους έσωσε ενώ είχαν βραχεί πάρα πολύ κατά την μεταφορά τους σε στάδιο για το warming-up των U2, στεγνώνοντάς τους με πιστολάκι και απλώνοντάς τους προσεκτικά στο πάτωμα του δοκιμαστηρίου του για να στεγνώσουν.

Πριν 20 χρόνια, καιρό πριν αντιμετωπίσει την Ibiza, την trance και το βιβλίο Guinness των Δίσκων, ένα 18χρονο παιδί, ο Paul Oakenfold, με ένα φωτεινό νάιλον κοστούμι, προσπέρναγε την ουρά έξω από το Studio 54 της Νέα Υόρκης προσποιούμενος ότι ήταν δημοσιογράφος. “Paul Oakenfold NME” Αυτό έλεγε η ταυτότητά μου ,καγχάζει “και ο φίλος μου έλεγε ότι ήταν από την Melody Maker”. Απλά δείχναμε αυτά τα σήματα και μπαίναμε μέσα free. Ήταν απίθανα!”

Ήταν μοιραίο να γίνει έτσι, από την αρχή. ¨Όταν ένας έφηβος chef από το Λονδίνο άρχισε να κάνει αιτήσεις σε δισκογραφικές εταιρίες για δουλειά. Τον απέρριπταν όμως με την δικαιολογία ότι η καρδιά της χορευτικής μουσικής, χτυπούσε στην Αμερική. Εκεί και μετακόμισε πιάνοντας δουλειά σαν courier.Έτσι ώστε να δηλώνει ότι είναι Dj” καθώς παρέδιδε σε δισκογραφικές εταιρίες. 14 μήνες αργότερα γύρισε πίσω σε μία A&R δουλειά και υπέγραψε με Jazzy Jeff και Salt N Pepa. Ενώ το hip hop ανέβαινε.

Αυτό ήταν. Είχε μπει μέσα. Το 1987 είχε αρχίσει να παίζει τα βράδια της Δευτέρας στο Heaven στο Λονδίνο. Μία βραδιά που λεγόταν spectrum μία από τις πρώτες βραδιές μα acid house στην Αγγλία.

Το 1990 παραμερίζει την house και ξεκινάει μία πρωτοποριακή κίνηση που ονομάστηκε Movement 98 και καταδίκαζε τον φασισμό των bpm ( το 98 ήταν η bpm ταχύτητα των δίσκων τους). Ο Nick Warren από το Bristol, ο άλλος resident του Cream , ήταν ένας Dj με την έμπνευση να ξεκινήσει μία βραδιά βασισμένη στο vibe που ονομάστηκε 1998 Proof.Ο Oakenfold, λοιπόν παρήγαγε το Happy Mondays unforgettable Pills, Thrills & Bellvaches το άλμπουμ που εισήγαγε την indie dance. Γύρισε τον κόσμο με τους U2, ξεκίνησε την Perfecto και εξερεύνησε τον ανθίζοντα goa trance ήχο. Έγινε Νο1 resident στο Home του Λονδίνου, ένα από τα πιο σημαντικά clubs του κόσμου, με ένα κοινό ατράνταχτο στην αφοσίωσή του. Οι ουρές για να μπεις στο δωμάτιό του, είναι οι μεγαλύτερες στο Home.

The world's biggest DJ returns with one of the summer's biggest box-office hits in the US. At the start of this year Oakenfold was asked by movie producer Joel Silver (of 'The Matrix' fame) to score the soundtrack for 'Swordfish'. The film, which stars John Travolta, Halle Berry and Vinnie Jones, opened in the US at the beginning of June, going straight to number one in the box-office charts.

Paul Oakenfold also points out his return with the third in the series of the Perfecto Presents albums:
"Perfecto Presents Paul Oakenfold Ibiza". With tracks from the likes of U2 and Radiohead along with exclusive new material from Timo Maas and New Order and the most cutting edge in dance (Elektonauts, Flash, Herman Cattaneo) this is the album for summer 2001.
"Perfecto Presents Paul Oakenfold Travelling", the first in the series charted at # 12-release and has sold over 300,000 copies worldwide to date.

2001 has been a phenomenal year for Oakey so far. With mixes for Madonna, U2 and Muse under his belt he also, as earlier mentioned, just completed composing and compiling the soundtrack music for the new $120 million John Travolta movie 'Swordfish'.

Having toured the US extensively for the first half of the year, he has returned for the whole of the Moby Area One tour in July, not to mention having played Gatecrasher (UK), Creamfields (Ireland), Pacha (Ibiza), Gorky Park (Moscow), Claphan Common (London).

However, that's not all! The rest of the year is set to be equally exciting. With his debut solo album project almost complete, a UK tour in the works and his co-producing / remixing the soundtrack to the new Tim Burton re-make of 'Planet of the Apes' ('Apes') - starring Tim Roth and Mark Wahlberg, due to be out by the end of 2001 - it's shaping up as one hell of a year.